Ik ben nogal van de taal. Alles wat mijn ogen zien en mijn oren horen, zet mijn hoofd om in woorden. Stapels dagboeken versleet ik als kind, hele schriften schrijf ik vol met anekdotes over mijn kroost. Toen mijn vader plotseling overleed en ik in allerijl naar het mortuarium moest, was ik in gedachten niet bij mijn verdriet, maar bij de tekst die ik zou uitspreken bij de uitvaart. 178 kilometer later waren er drie A4'tjes af, ik kon het zo uitschrijven.